خــــاك، هر شب دعــــا كرد

از ته دل خـــــدا را صـدا كرد

يك شب آخــــر دعايش اثــــر كرد

يك فرشته تمـــــام زمين را خـــبر كرد

وخــــدا تكه اي خــــاك را برداشت

آسمــــان را در آن كــــاشت

خــــاك را توي دستان خــــود ورز داد

روح خــــود را به او قــــرض داد

خــــاك، توي دست خـــدا نور شد

بــــرگرفت از زمين دور شد

راستـــي، من همان خــــاك خوشبخت،

من همان «نــــور» هستـــم

پس چرا گاهي اوقات

اين همه از خــــدا دور هستم؟!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: